Şerbetçi Otu

Şerbetçi Otu

şerbetçi otu Diğer isimleri
Ömer otu, maya otu, haşişet-ül-dinar, humulus lupulus, houblon grimpant

Botanik bilgi
Kendirgiller familyasıdır. Belli mevsimde kısmen ölen, çok yıllık tırmanıcı bir bitkidir. 7,5 m’ye kadar uzayabilir. Kırmızımsı yeşil renkli ince ve sert gövdesi, neyi bulursa ona sarılıp uzar; ama yaz sonunda yapraklarıyla birlikte ölür.

Ertesi yıl aynı kökten yeni sürgünleri çıkar. Asmanınkileri andıran yaprakları uzun saplı, 3-5 parçalı, iri, karşılıklı dizili, kenarları dişli, normal yeşil renkli ve kalp biçiminde olur.

Yaz sonunda açan kozalakçığa benzeyen sarımsı yeşil renkli dişi çiçek tomurcuklan olgunlaşınca irileşir ve kağıdımsı bürgülere dönüşür. Bitkinin erkek çiçekleri ayrı bitkide açar. Şerbetçiotu bitkisi tohumuyla, kökleri bölünerek ya da genç sürgünleri ilkbaharda sökülüp ayrı yere dikilerek çoğaltılır.

Yetiştirildiği yerler
Vatanının Doğu Akdeniz ülkeleri olduğu tahmin edilen bitki, bira endüstrisi için Avrupa’da geniş ölçüde tarımı yapılan bitki, ülkemizde aynı amaçla Bilecik ve Bursa yörelerinde üretilmekte, ayrıca Kuzey Anadolu’da kendi kendine doğada yetişen şerbetçiotu örnekleri seyrek de olsa görülmektedir.

Toplanması ve saklanması
Eylül ve ekim aylarında toplanan kozaklar havadar ve kuru yerlerde kurutulduktan sonra kaldırılır. Şerbetçi ot pulcukları daha yoğun reçine içerdiğinden bazen sadece bu pulları yapraklarından ayrılarak elenir ve kullanılır.

Bilinen bileşimi
Şerbetçiotu bitkisi uçucu yağ, acı maddeler (humilon, lupulon), reçine, tanen ve mum içerir. Dişi çiçekleri strobili lupuli adlı bir maddeyi oluşturur. Bu madde en az 1200 yıldan beri bira yapımında kullanılmaktadır.

Faydaları
Hafif bir yatıştırıcıdır. İdrar söktürücüdür.

Kullanım şekli
1 tatlı kaşığının üzerine 1 bardak kaynar su dökülerek 10-15 dakika demlendirilip çay hazırlanır. Bu çaydan günde bir bardak içilir.

Not
Uzun süre kullanımlar Erkeklerde şehveti yok edici anafrodizyak etki gösterir.Bayanlarda adet düzensizliklerine neden olabilir.