Mide Urları

Mide Urları

Mide urlarının çok azı iyicildir (ortalama yüzde 5′i). Zaten iyicilliğin doğrulanması da güçtür. Bu yüzden, bütün mide urları karşısında ameliyata gidilir. Tedavi, ameliyat sırasında urun tamamı üstünde yapılan laboratuvarda hücre incelemesi sonuçlarına göre kararlaştırılır. Başlıcaları şunlardır Adenomlar (en sık raslananlardır) schwannomalar (sinir dokusundan gelişen urlar) düz kas urları ya da miyomlar (çok büyük olabilirler) yağ urları ya da lipomlar (hiçbir zaman kansere dönüşmezler) damar urları ya da heman-jiyomlar çok ender görülürler

TEŞHiS
Klinik belirtiler iyicil urlar çoğunlukla belirti vermezler, bir röntgen muayenesi sırasında raslantıyla saptanırlar Bazen mide bölgesinde ağrılar, kusmalar ve ishal gibi klinik belirtiler vardır. Nedeni sistemli olarak araştırılan bir sindirim sistemi kanaması sırasında da ur teşhisi konulabilir.

Karnın elle muayenesi, bazen mide bölgesinde urla ilgili bir şişliğin algılanmasını sağlar Tamamlayıcı muayenelerRöntgen muayenesi, urun teşhisi için mutlaka gereklidir. Ama röntgen filmlerinde urun iyicil mi, kötücül mü olduğu kesin olarak saptanamaz. Yemek borusu-mide-onikiparmak barsağı geçişi filminde, mide çeperinde bir dolma eksikliği görülür. Bu boşluk, urun baryumla sıvanmış çevresine uyar. Mide içine bakma muayenesi urun görülmesini, yerinin belirlenmesini ve biyopsi yapılmasını sağlar. Biyopsi, urun iyicil olduğunu saptamayı kesin olarak sağlamaz. Çünkü kötücül yozlaşma çoğunlukla, urun örnek alınamayan sap bölümünden başlar. Kesin teşhisi yalnızca, urun tamamının laboratuvarda incelenmesi sağlar. Mide uru için yapılan bütün girişimlerde, bu inceleme sistemli olarak uygulanır ve izlenecek tutumu, incelemenin sonucu belirler.

EVRiM
iyicil bir ur, yıllarca rahatsız etmeyebileceği gibi, ihtilatlara da yolaçabilir. Sözkonusu ihtilatlar arasında, kanamalar ve kanserleşme tehlikesi sayılabilir.

AYIRICI TEŞHiS
Ur teşhisini koymak güç değildir. Asıl sorun, iyicil ve kötücül uru ayırdetmektir. Bu teşhisin kesin olarak ancak, bir mide uruyla karşılaşıldığında sistemli olarak uygulanan cerrahi girişim sırasında koyulabildiğini daha önce söylemiştik.

TEDAVi
Her zaman cerrahidir. Amaç, mideyi elden geldiğince koruyarak urun çıkarılmasıdır. Ama midenin bütünüyle çıkarılmasını gerektiren durumlar da vardır. O zaman süreklilik, yemek borusu -barsak arasında bir ağızlaştırmayla sağlanır Kansere dönüşme durumunda, midenin çıkarılmasıyla birlikte çevre lenf düğümleri temizlen-uygulanır