Mehmet Akif Ersoy Hayatı? İstiklal Marşının güftekarı, şair ve yazar Mehmet Akif Ersoy, 20 Aralık 1873 te istanbulda doğdu. Babası Fatih Medresesi müderrislerinden Mehmet Tahir Efendi, Osmanlı Devletine bağlı Arnavutlukun ipek kazasına bağlı Şuşise Köyünden istanbula gelmiş, annesi Emine Cemile Hanım ise Buharalı Mehmet Efendinin kızı olarak Samsunda doğmuştu. Mehmet Tahir Efendi, ona ebced hesabıyla doğduğu yıl olan 1290a karşılık gelen Rağıf ismini vermişse de çevresi tarafından Akif olarak çağırıldı. Akif dışında bir de Nuriye adında bir kızları bulunuyordu.
Mehmet Akif Ersoy Hayatı?
İstanbulda Fatihin Sarıgüzel semtinin Nasuh Mahallesinde doğdu. Çocukluğu Osmanlı Devletinin hasta adam olarak nitelendirildiği döneme denk geldi. 1878 yılında, Akif 4 yaşındayken Fatihde Emir Buhari Mahalle Mektebine başladı. Burada iki yıl eğitim gördükten sonra Fatih ibtidaisine geçti. Aynı yıl babası ona Arapça dersleri vermeye başladı.
Babasının yazın Emin Paşanın çocuklarına ders vermesi sebebiyle Emin Paşanın çocukları ile arkadaşlık kurdu. Mehmet Akif, 1882 yılında ilköğretimini tamamlayarak Fatih Merkez Rüştiyesine başladı. Ayrıca Fatih Camiinde Esad Dedenin iran Edebiyatı derslerine katılıyordu. Lise eğitiminde Mülkiyenin idadi bölümünde başladıktan sonra yüksek kısmına geçti. Kısa bir süre sonra evlerinin yanması ve babasının vefatı sebebiyle okula devam edemeyip sivil veterinerlik okulu olan Baytar Mektebine geçti. Şiirle ilgisi bu dönemde başlayan Mehmet Akif, ilk şiirlerini bu dönemde yazmaya başladı.
22 Aralık 1893 tarihinde birincilik ile mezun olmasından sonra Orman ve Maadin ve Ziraat NezareBaytar Müfettiş Muavini olarak tayin edildi. 1895 yılında ilk eseri olan 7 beyitlik gazeli Kurana Hitab, Servet-i Fünun Gazetesinde yayınlandı. 4 yıl boyunca Rumeli, Anadolu ve Arabistanda görev yaptı. Bu seyahatler Mehmet Akifin düşünce ve yazın hayatını çok etkildi.
Mehmet Akif Ersoy Hayatı?
1 Eylül 1898 de 25 yaşında iken Tophane-i Amire veznedarı Mehmet Emin Beyin kızı ismet Hanım ile evlendi. Aynı yıllarda Maarif Dergisinde ve Resimli Gazetede şiir yazıları ve Arapça, Farsça ve Fransızcadan yaptığı çevirilen yayınlandı. 1906 yılında Halkalı Ziraat Mektebine Kitabet-i Resmiye Muallimi ve 1907 de Çiftlik Makinist Okuluna Türkçe öğretmeni olarak atandı. Ardından bir yıl sonra II. Meşrutiyetin ilan edildiği dönem istanbulda Umur-i Baytariye Dairesi Müdür Muavinliğine getirildi. 1908-1910 yılları arasında Sıratı Müstakim dergisinde yazdığı dönem en ünlü şiirleri Küfe ve Seyfi Baba yayınlandı.
Kısa bir süre sonra Darülfünun Edebiyat-ı Umumiye müderrisliğine tayin edilen Mehmet Akif, uzun süre bu kadroda kaldı. 1913 te ittihat ve Terakki Cemiyetine girdi. I. Dünya Savaşı sırasında bu cemiyete bağlı bir örgüt olan Teşkilat-ı Mahsusa aracılığıyla Almanyadaki Müslüman tutsakların durumunu incelemek üzere Berlin’e gönderildi. Ardından Arabistan ve Lübnana gitmiş ve burada batı-doğu ayrımına şahit oldu. istanbula döndükten sonra Darül-Hikmet-i islamiyenin başkatipliğine atandı
Miili Mütareke döneminde kurtuluş hareketine destek verdi. Balıkesirde yaptığı konuşmadan dolayı istanbuldaki görevinden alındı. Ankara Hükümetinin kurulmasından sonra Burdur Milletvekili olarak meclise girdi.O sırada Maarif Vekili Hamdullah Suphinin desteği ile istiklal Marşı için açılan yarışmaya giren Mehmet Akif Ersoy, 724 şiir arasından yarışmayı kazandı. 18 Mart 1921 de kabul edilen şiir, 1924 yılında Osman Zeki Üngör tarafından bestelenerek Türkiye Cumhuriyetinin Milli Marşı olarak ilan edildi. Mehmet Akif Ersoy yarışmadan kazandığı 500 lirayı kabul etmeyerek Türk Ordusuna armağan etti.
Sakarya Zaferinden sonra istanbula geldi ancak islami uyanışçı düşünürlerden olan Mehmet Akif Ersoy, Cumhuriyetin laik düzeninin oturması sebebiyle Mısıra gitti. 1936 yılına kadar Mısırda Türk Dili ve Edebiyatı dersleri verdi. Siroza yakalanması üzerine 1935te Lübnana, 1936da Antakyaya gitti. Hastalığının ilerlemesi üzerine ülkesine döndü ve 27 Aralık 1936da istanbulda vefat etti. Mezarı Edirnekapı Şehitliğinde bulunmaktadır.
Mehmet Akif Ersoy’un En Önemli Eseri
Mehmet Akif Ersoyun en önemli eseri olan Safahat, 7 kitabtan oluşmaktadır. 1911 yılında yazdığı birinci bölümde osmanlı toplumunun meşrutiyet dönemini 1912 yılında yazdığı Süleymaniye Kürsüsünde adlı ikinci kitapta, Osmanlı aydınlarını işlemiştir. 1913 de Safahatın üçüncü bölümü olan Halkın Seslerini ve 1914 yılında dördüncü bölüm Fatih Kürsüsündeyi yazdı. Ardından 1917 tarihli Hatıralar ve I. Dünya Savaşı hakkında görüşlerinin yer aldığı 1924 tarihli Asımı yazdı. Son ve 7. bölüm olan Gölgeleri 1933 yılında yazdı. Şiirlerinin toplu olarak yer aldığı 7 kitaplık eserine istiklal Marşını koymayarak bu eserini Türk Milletine armağan etmişti.
Başlangıcı 1911 olan Safahat, 1933 yılında tamamlandı. Özmer Ziya Doğrul, Mehmet Akif Ersoyun, kitaplarına almadığı şiirlerini de ekleyerek eseri, 1943 yılında tekrar yayımladı. Ardından 1987 yılında M. Ertuğrul Düzdağ, eseri önceki baskıları arasındaki farkı gösteren yeni bir basımını yaptı. Kurandan Ayet ve Hadisler ve Mehmet Akif Ersoyun Makaleleri adlı çalışmaları da ölümünden sonra yayımlanmıştır.
Mesnevi, Hafız Divanı, Güllistan, Fuzulinin Leyla ve Mecnunu, Victor Hugo, Lamartine ve Emile Zola gibi eserleri okumuş olan Mehmet Akif Ersoyun eserleri anlatıya ve övgüye dayalıdır. Sanat sanat içindir görüşüne karşı çıkmış dini yönü ağırlıkta bir edebiyat tarzı benimsemiştir. Edebiyat dili olarak Milli Edebiyat akımına karşı çıkmış, aruz kullanmıştır. Hatta edebiyatta batılılaşma konusunda Tevfik Fikret ile çatışmıştır.
Mehmet Akif Ersoy’un Edebi Kişiliği
Mehmet Akif Ersoy, şiirde dilin sade bir şekilde kullanılmasına özen göstermiştir. Aruz veznini yumuşatarak hem dilin yapısını bozmamış hem de aruz veznini kullanmıştır. Şiirlerinde sadeliği seçerken aynı zamanda da şiirin içerisinde bir musiki düzeni yaratarak kendine özgü bir tarz yaratmıştır.
Mehmet Akif Ersoy’un Eserleri
Milli şairimiz Mehmet Akif Ersoy’un en önemli eserleri İstiklal Marşı (1921) ve yedi bölümde topladığı Safahat (1911-1933) adlı eseridir.
Safahat’ın Bölümleri
- 1. Safahat (1911): Meşrutiyet yıllarındaki Osmanlı dönemini ele almıştır.
- 2.Süleymaniye Kürsüsünde: Osmanlı’da halk ile aydınlar arasındaki ilişkiyi anlatmıştır.
- 3.Hakkın Sesleri (1913): Bu bölümde şairin her şiirinin başında bir ayet bulunmaktadır.
- 4.Fatih Kürsüsünde ( 1914): Yeni nesillere mücadele ruhunu aşılamak amacıyla düşünceler dile getirilmiştir.
- 5.Hatıralar (1917): İslam birliğinin öne çıktığı bu bölümde her şiirin başında bir hadis bulunmaktadır.
- 6.Asım (1924): Birinci Dünya Savaşı’nın ele alındığı bölümdür.
- 7.Gölgeler (1933): Din içerikli şiir ve dörtlükleri kapsar.