Keramet Nedir? Keramet Allahü tealanın sevgili kullarında meydana gelen adet dışı, alışılanın üstünde görülen, harikulade hal. Doğru bir itikada, inanca sahib olan ve her işinde islamiyete uyan kimselere Allahü tealanın adeti dışında, yani fizik, kimya ile biyoloji kanunları dışında ikram ve ihsan ettiği şeylere “keramet” denir. Lügatta Keramet harika, yaradılışın ve imkanların üstünde olup, insanda hayranlık uyandıran şey manasınadır. Allahü teala, her şeyi bir sebeb altında yaratmaktadır. Bu sebeplere, iş yapabilecek tesir, kuvvet vermiştir. Bu kuvvetlere tabiat kuvvetleri, fizik, kimya ve biyoloji kanunları da denir. Bir iş yapmak bir şeyi elde etmek için, bu işin sebeplerine yapışmak lazımdır. Mesela, buğday hasıl olması için tarlayı sürüp ekmek, ekini biçmek lazımdır. insanların, bütün hareketleri, işleri Allahü tealanın bu adeti içinde meydana gelmektedir. Allahü teala sevdiği insanlara iyilik, ikram olmak ve azılı düşmanlarını aldatmak için, adetini bozarak, sebepsiz şeyler yaratıyor.
Keramet Nedir
Mesela Peygamberlerden (aleyhimüsselam) adet-i ilahiyye dışında ve kudret-i ilahiyye içinde meydana gelen şeylere “mücize” denir. Peygamberlerin mücize göstermesi lazımdır. (Bkz. Mücize)
Peygamberlerin (aleyhimüsselam) ümmetleri içinde bulunan velilerinde adet dışı meydana gelen şeyler keramettir. Evliyanın keramet göstermesi lazım değildir. Bunlar keramet göstermek istemez. Allahü tealadan utanırlar.
Ümmet arasında, veli olmayanlardan meydana gelen adet dışı
şeylere “firaset” denir.
Fasıklardan, günahı çok olanlardan zuhür ederse “istidrac” denir ki, derece derece kıymetini indirmek,
demektir.
Kafirlerden zuhür edenlere ise “sihir” yani “büyü” denir.
Evliyanın kerametleri haktır, doğrudur. Peygamberlerin mücizeleri olduğu gibi, evliyanın da kerametleri vardır. Evliya, Allahü tealanın salih, temiz kullarıdır (Bkz. Veli). Allahü teala kendisine yakın olan bu seçilmiş kullarına diri ve ölüyken kerametler ihsan eder. Onlar için adet-i ilahiyyesini bozar, değiştirir. Başkasına vermediklerini onlara ihsan eder.
Keramet velinin ölüsünde de dirisinde de hasıl olur. Peygamberler, ölünce peygamberlikten ayrılmadıkları gibi, veliler de ölünce, evliyalık derecesinden düşmezler. insanın ölünce rühunun ölmediği ayet-i kerime ve hadis-i şeriflerle açıkça bildirilmiştir. Rühların şuur sahibi olup, ziyaret edenleri ve onların yaptıklarını anladıkları da bildiriliyor. Kamillerin, velilerin, ruhları diriyken olduğu gibi, öldükten sonra da yüksek mertebededirler. Allahü tealaya manevi olarak yakındırlar. Keramet sahibi olan, rühlarıdır. Rüh ise insanın ölmesiyle ölmez. Kerameti yapan, yaratan yalnız Allahü tealadır. Her şey O’nun kudreti ile olmaktadır.
Her insan Allahü tealanın kudreti karşısında, diri iken de ölü iken de hiçtir. Bunun için, Allahü tealanın dostlarından biri vasıtasıyla, bir kuluna ihsanda bulunması şaşılacak, bir şey değildir. Diri olanlar vasıtasıyla çok şey yaratıp verdiğini herkes her zaman görmektedir. insan diri iken de ölü iken de birşey yaratamaz. Ancak Allahü tealanın yaratmasına vasıta, sebeb olur.
Evliyanın kerametine inanmak lazımdır. Evliyanın kerametine inanmayan Ehl-i sünnetten ayrılır. Evliyanın kerameti olduğu ayet-i kerime ve hadis-i şerifler ile bildirilmiştir. Onun için Müslümanlar keramete inanır. Evliyadan hasıl olan harikalar, kerametler ikiye ayrılır. Birincisi, Allah’ın zatına ve sıfatlarına ve işlerine ait olan bilgilerdir. Bunlara “keşif” de denir. Bunlar akıl ile, düşünmekle elde edilemez. Seçtiği kullarına ihsan eder.
ikincisi, madde alemindeki harikulade şeylerdir. Bu keramet, seçtiği kullarına verildiği gibi, kafirlere de verilir. Kerametlerin birincisi kıymetlidir. Cahiller ise, ikincisini kıymetli sanırlar. Keramet deyince yalnız bunları anlarlar. Açlıkla ve insanlardan kaçarak nefislerini temizleyen her insan mahlükların gayblerini haber verir. insanların çoğu hep dünyayı düşündükleri için, böyle haber verenleri evliya sanır. Hakikatten haber verenlere kıymet vermezler.
Bunlar evliya olsalardı, bizim hallerimizden haber verirlerdi derler. Bu bozuk düşünceleri ile, Allah’ın sevdiği kullarını inkar ederler. Velilik, Allah’a yaklaşmak demektir. Bu dereceye yetişenlere mahlüklara ait kerametler de verilebilir. Bu kerametin çok olması, velinin yüksek olduğunu göstermez. Velinin kendinde keramet hasıl olduğunu bilmesi lazım değildir. Allah bir velinin şekillerini bir anda çeşitli memleketlerde herkese gösterir. Uzak yerlerde şaşılacak şeyleri yaptığı görülür. Halbuki kendisi bunları bilmez. Bilenleri olursa da yabancılara belli etmez. Çünkü keramete kıymet vermez.
Eshab-ı kiramın ve Tabiinin binlerce kerameti kitaplarda yazılıdır ve dillerde dolaşmaktadır. Bunlar, Şevahidün-Nübüvve, Kısas-ı Enbiya, Cami-ul-Keramat ve Tezkiret-ül-Evliya gibi kitaplarda geniş şekilde anlatılmaktadır. Kaynak: Keramet Nedir?