Gureba
Osmanlı ordu teşkilatında kapıkulu süvarisini teşkil eden altı bölükten, Gureba-i Yemin ve Yesar bölüklerinin adı. Gureba, garip kelimesinin çoğulu olup, yabancı, kimsesiz, misafir manasındadır. Gureba bölüklerine Galata, ibrahimpaşa ve Edirne saraylarından çıkan acemiler, savaşta yararlık gösteren Arap ve Acem gibi yabancılar ve yeni Müslüman olmuş gençler alınırdı. Aşağı Bölükler veya Garib Yiğit Bölükleri diye de anılan bu birlikler, Sağ Garibler Gureba-i Yemin ve Sol Garibler Gureba-i Yesar adlarıyla ikiye ayrılırdı
Sefer esnasındaki yürüyüşlerde sağ garibler sağ ulüfecilerin sağında sol garibler, sol ulüfecilerin solunda giderlerdi. Muharebede ise, sağ garibler padişahın sağındaki sancağın dibinde,sol garibler sol alem dibinde bulunurlardı. Sefer esnasında merkez kolunda her gece otağ ve ağırlıkları koruyan gureba bölüklerinin, savaş esnasındaki en önemli vazifeleri ise Sancak-ı
şerifin korunması idi Gureba-ı Yeminin bayrakları sarı ile beyaz Gureba-i Yesarınkiler ise, yeşil ile beyazdı. iki bölüğün de silahları bir pala, bir mızrak ile eğerin başına asılı, Gaddare adı verilen kılıçtı. Osmanlı başkentinde kışlaları yoktu. istanbul, Edirne ve Bursa etrafındaki köy ve kasabalara yerleştirilmişlerdi. istanbulda bulunanlar, evli ise evlerinde, değilse hanlarda ikamet ederlerdi. On altıncı yüzyılda gureba, bölüklerinin mevcudu 1000 ve 1500 nefer arasında değişiyordu. On yedinci yüzyılda ise, sağ garibler 410, sol garibler ise 312 mevcutlu idi.
Her iki bölük, hükümdarın bizzat katıldığı savaşlara katılırlardı. Gureba-i Yemin ve Yesarın ayrı ayrı ağası, kethüda, kethüda yeri, katip, kalfa adlarıyla anılan büyük ve başçavuş, çavuş rütbelileri vardı. Maaşları kıdem ve ehliyete göre olup, veziriazamın huzürunda dağıtılırdı. iki bölük de, Yeniçeri ocağının kaldırılmasından sonra 1826 tarihinde, gümrükten bir miktar maaş bağlanarak emekli edilip, tarihe karıştılar.