Gün Nedir? Gün Güneşin öğleden art arda iki geçişi arasındaki zaman süresi. içinde bulunulan zaman, Ortalığın aydınlık olduğu zaman aralığı. Yer yuvarlağının kendi ekseni etrafında bir kez dönmesiyle geçen 24 Saatlik süreye Gün denir.
Gün, 24 Saatten oluşan zaman birimidir. Dünyanın kendi ekseni etrafında bir tam tur yapmasına karşılık gelir. Gece ve gündüzden oluşur.
Bir takvim Günü gece Saat 24:00′dan ertesi gece 24:00′a kadar olan zaman dilimidir. Bununla birlikte gün tabiri ile bazen, gün doğumundan ertesi gün doğumuna kadar olan zaman veya sadece gündüz kastedilir.
Bir haftada 7 gün vardır. Bunlar, Pazartesi, Salı, çarşamba Perşembe, Cuma, Cumartesi ve Pazar olarak adlandırılırlar Bir yıl içerisinde 365 tam günü, vardır. Bir ay içerisinde 29, 30 veya 31 gün vardır.
Gün Ne Demek, Nedir? TDK’Ye Göre Anlamı
Gün kelimesi, dilimizde oldukça kullanılan kelimelerden birisidir. TDK’ye göre, gün kelimesi anlamı şu şekildedir:
– Güneş
– Güneş ışığı
– Gündüz
– Yer yuvarlağının kendi ekseni etrafında bir kez dönmesiyle geçen 24 saatlik süre
– İçinde bulunulan zaman
– Zaman, sıra
– Çağ, devir
– İyi yaşanmış zaman
– Bayram niteliğinde özel gün
– Belirli günlerde ev hanımlarının konuk ağırlamak için yaptıkları toplantı
– Tarih
Gün Kelimesi Cümle İçerisinde Doğru Kullanım Örnekleri
– Bütün gün yanında kalırdım.
– Kız kardeşi üç yıl, bir gün olsun canı sıkılmadan yaşadı Tatvan’da.
– Aylıkları, günün ihtiyaçları karşısında devede kulak gibi kalıyordu.
– Ama şu son günlerde büyük bir ilerleme olmuştu kadında.
– Zavallı, gün görmedi.
– Bugün Fransızların günü imiş.
– Yarın Ayşe Hanım’ın günü.
Gün Kelimesi Kullanılan Atasözü Ve Deyimler
– gün ağarmak
– gün almak
– gün atmak
– gün batmak
– gün bugün
– gün doğmadan kimliği söylenmez
– gün doğmadan neler doğar
– gün doğmak
– gün doğmak
– güne göre kürk giyinmek gerek
– gün eylemek
– gün geçer, kin geçmez
– gün geçirmek (veya öldürmek)
– gün geçmek
– gün gibi açık
– gün görmemek
– gün güne uymaz
– gün kavuşmak
– gün koymak
– günlerden bir gün
– günleri gece olmak
– günleri sayılı olmak
– gün meselesi
– gün ola harman ola
– gün olur yılı besler, yıl olur günü beslemez
– gün saymak
– günü (veya gününü) kurtarmak
– günü dolmak
– günü gününe uymaz