Galileo
Sarkacın, yüzen cisimlerin ve hareketin Aristo fiziğinden farklı bir düşünceyle matematiksel olarak ele alınması gerektiğine inanan Galileo, Piza Kulesinden ağırlık düşürerek Aristonun yanlışlığını açıkça gösterdi. Bu davranışı yaşlı profesörlerle anlaşmazlığa düşmesine sebeb oldu. 1592 de Pizayı terk ederek, Padua Üniversitesi matematik kürsüsüne geldi.
1597 de pratikte çok faydası olan pusulayı ticari olarak piyasaya arz etti. 1600 senesinden hemen sonra ilkel bir termometre, insan kalp atışının ölçümünde kullanılmak üzere bir sarkaç ve 1604 te serbest düşüşün matematik kanunlarını keşfetti. Ancak düzgün ivmeli hareket kavramı hatalıydı. 1609 da Hollandada teleskopun bulunduğunu işitti. Kendisi daha ileri bir alet yaparak bunu astronomik
gözlemlerde kullandı. 1610 da aydaki dağlar, yıldız kümeleri ve samanyolu üzerine ilk tesbitlerini yayınladı. Bu arada Jupiterin dört uydusunun varlığını bildirdi. Bu kitabı çok alaka uyandırdı ve Floransada saray matematikçisi olmasını sağladı. Hemen sonra Venüs gezegeninin devreleri ve Satürnün şekli hakkında bilgi verirken, astronomideki Ptolemy Batlemyus sistemini münakaşa etti.
Ancak 1616 da Papa Beşinci Paul tarafından kitaplarını tedkik için bir komisyon kuruldu. Bu komisyon Galileonun kitaplarını yasaklamadı, sadece dünyanın döndüğü iddiasından vaz geçmesini istedi.
Galileo, bir müddet bilimin pratik yönüne döndü, mikroskopu geliştirdi. Ancak 1618 de üç kuyruklu yıldızın görülmesiyle papaz bilim adamlarıyla münakaşaya girdi. Arkadaşının Sekizinci Urban olarak Papa seçilmesinden cesaret alarak yazdığı iki Kainat Sistemi Üzerine Konuşmalar adlı eserini 1632 de yayınladı. Ancak kitabın daha önce yapılan uyarılarla çeliştiği söylenilerek Romada mahkemeye çağrıldı. 1633 te bu kitabı yasaklandı ve kendisi müebbed hapse mahküm oldu. Yetmiş yaşında hapsedilen Galileonun, gözleri kör oldu ve 1642 yılında hapiste öldü.