Et Meydanı
et Meydanı, bilhassa 17. yüzyıldan itibaren yeniçerilerin çıkardıkları ayaklanmalarla siyasi bir önem kazandı. Kazan kaldırma denilen ocaklı isyanlarında et Meydanı ilk hareket alanı oldu. Orta kazanlarını kutsal sayan ve bunu önlerine koymadan önemli kararlar vermeyen yeniçeriler, her
ayaklanma öncesinde kazanlarını ve bayraklarını alarak Et Meydanında toplanmayı adet haline getirdiler. asilerle işbirliği eden devlet adamı ve esnaf takımı da meydana kurulan çadırlarda veya yeniçeri odalarında misafir edilirlerdi. isyan müddetince bu meydanda geçici olarak adeta bir ordu pazarı kurulmakta, şehrin ticari ve resmi hayatı tamamen veya kısmen durmaktaydı. asiler Et
Meydanında, tamamen toplandıktan sonra isteklerini zorla elde etmek üzere Saray-ı Hümayuna doğru harekete geçerler ve At Meydanını doldururlardı. Bu sebeple Et Meydanı asiler için toplanma ve karar alma, At Meydanı ise hareket alanları durumundaydı. 1703te Edirne Vakası, 1730 da Patrona Ayaklanması, 1808 de Alemdar Vakası, Et Meydanında başlayıp genişleyen ayaklanmalar arasında neticeleri itibariyle en önemlileriydi
16 Haziran 1826 da Yeniçeri Ocağının kaldırılmasıyla sonuçlanan ayaklanma Et Meydanında geçen son olay oldu. Askerlikten çok esnaflıkla uğraşan, talim kabul etmez ve savaşa gitmez bir güruh haline gelen Yeniçeriler, eşkinciliğe ve yeni harp talimlerine karşı isyan ederek Et Meydanında toplandılar. Ancak bu defa Sultan ikinci Mahmud Han isyancıları cezalandırmak ve ülkeyi felakete götüren gidişe son vermek gayesindeydi. Şeyhülislam fetvası ile sancak-ı
şerifi çıkartarak dinini sevenlerin ve padişahına bağlı olanların altında toplanmasını ilan etti. 15 Haziran 1826 günü de Et Meydanındaki yeniçeri kışlalarının topa tutulması kararını verdi. Böylece birkaç saat zarfında top gülleleri ve gürültüleri içinde bu tarihi ocağın ömrü sona erdi. Yeniçeri ocağının kaldırılmasından sonra Et meydanının adı Talimhane Meydanı olarak değiştirildi.