Nedir ve Nasıl Nedir ve Nasıl Yapılır
Çocuklarda Saldırganlık Çocuğum Neden Saldırgan
Ebeveynlerin sıkıntılarından biri olan çocuklarındaki saldırganlık çözümlenmesi gereken konulardan biridir. Kendilerine en çok sordukları soruların başında da “çocuğum neden saldırgan?” sorusu gelmektedir.
Saldırganlık hali kişinin doğasında olan bir enerji şeklidir. Kişiler kendisini ifade etmeye çalışırken güç aldıkları bir kaynak olarak düşünülebilir. Ancak, bu enerjinin nasıl ve ne şekilde kullanıldığı önemlidir. Saldırganlığın bireyi yok edici bir kişiliğe mi, yoksa bütünleştiriciliği sağlayacak bir hale mi dönüşeceği bu enerjiyle alakalıdır. Çocuklardaki bu enerjiyi dizginleyecek olan mekanizma ailenin ta kendisidir.
İlk önce, davranış şekillerinden hangisinin saldırgan hangisinin saldırgan davranış olmadığının bilinmesi gerekmektedir. Çocuklarda görülebilen yaramazlık halleri, geçimsizlikler ve arada sırada yapılan kavgalar onların saldırgan olduğu anlamına gelmemektedir. Saldırganlık olabilmesi için bu davranış şekillerinin süreklilik göstermesidir.
Çocuklarda saldırganlık, akranlarıyla ve çevresiyle yeterli uyumu kuramamasıdır. Yani, geçimsiz ve kuralları sıklıkla çiğneyen bir şekildedir. Saldırganlığı olan çocuklar genellikle anlaşmazlıklarını güç göstererek çözmeye yeltenirler. Bu güç gösterisinin şiddet anlamında olması gerekmiyor. Arkadaşlarını oyundan dışlama, onları göz ardı etme ve alakasızlaştırma, küsme, yalan ve de arkadaşlıklarını bitirmeyle tehdit etme gibi olabilmektedir.
Çocukların saldırgan olmasındaki nedenlerden en önemli olanı, ebeveynlerin çocuklarının saldırganlıklarını bir çözüm metodu şeklinde kullanmaları olarak belirtilmektedir. Anne baba arasındaki problemlerin sözel veya fiziksel saldırganlık metotlarıyla çözülmesi, çocuklarda da örneklemeye bağlı olarak saldırganlık olarak ortaya çıkabilmektedir.
Diğer bir saldırganlık sebebi de, anne ve babaların çocuklarının davranışlarını yeterli seviyede önemsememeleri ve gevşek bir tutum sergilemeleridir. Bu şekilde olan aile yapılarında çocuklar daima merkezdedir ve çocukların davranışları hiçbir şekilde denetlenmez. Anne ve babalar bu durumda ikural koyamaz ve isteklerinin gerçekleştirilmesinde başarılı olamazlar. Bundan dolayı da çocuklarda öz disiplin diye bir durum gelişme gösteremez.
Saldırganlık yaratan ve çocuğu sürekli bu duruma iten diğer bir neden de, şiddet içeren TV yapımlarıdır. TV programlarındaki sözlü ya da fiziki şiddet içeren durumlar çocukların da aynı davranışları geliştirmesine sebebiyet verebilir.
Çocuklar asi olmak yerine çok daha uysal davranış ve hareketler sergilemeyi, saldırgan davranışları içselleştirmediği sürece gerçekleştirebilirler. Saldırgan tavırlardan hiçbir şekilde yarar göremeyeceğini öğrenmek zorundadırlar. Bir fazla sıkı bir de fazla gevşek davranmak tutarlı olmanızı engelleyeceğinden çocuklarda da nasıl davranacağı ile ilgili bir ikilem meydana getirebilir. Ebeveynlerin öncelikle kendileri tutarlı olmalı, daha sonrasında çocuklarının disipline edilmesini sağlamalıdırlar. Özgüveni iyice pekiştirilememiş çocukların sonradan da saldırgan davranışlar sergilemeleri sürebilmektedir. Bu şekilde davranan çocukların, kendilerini en kolay ifade edebilmeleri saldırganlıkla olmaktadır.
Saldırganlık, çocukların kendilerini ifade etme biçimi olarak düşünüldüğünde, enerjilerinin en olumlu şekilde ve yönde kullanılmasını sağlamaya dönük destek çok önemli olmaktadır. Ebeveynlerin çocuklarına zaman vermeleri ve sevgiyle yaklaşım göstermeleri gerekmektedir. En önemlisi de çocuklara her fırsatta onların haklarına saygı duyulduğunun hissettirilmesi, aslında çocuğun kendisinin değil saldırgan tutum ve davranışlarının beğenilmediği belirtilmelidir.
