Ceyhan Nehri
bölümündeki Nurhak Dağından Söğüt Deresi adıyla çıkar. Elbistanın 3 km kuzeyindeki büyük kaynaklarla beslenir. Elbistan yakınında Söğütlü Deresine, Hurma ve Göksunun birleşmesi ile Ceyhan adını alır. Engizek ve Ahır dağlarındaki dar ve derin yarma vadilerinden veKahramanmaraş yakınlarından geçip, Çukurovanın kuzey doğusuna girer. Misis Tepelerini çevirdikten sonra meydana getirdiği geniş deltada akar. iskenderun Körfezine dökülür. Ceyhan, yolu boyunca aldığı Aksu, Çakur, Susas, Çeperce gibi derelerle daha da büyür.
Ceyhanda akan su miktarı mevsimlere göre çok değişir. Kasım ve Aralık aylarında güz yağmurlarından ötürü geçici olarak kabarır. Bu sırada saniyede 50 m3ten 380 m3e yükselir. Ocakta azalır. Şubat ortalarında yine kabarmaya başlar.Karların erimesiyle ilkbaharda bu kabarış oldukça artar, yaz aylarında özellikle ağustos ve eylülde en çekik durumunu bulur. Son 22 yıl içinde Seyhanla en az 6 defa birleşmiş ve ayrılmıştır.
Geçtiği dar boğazlarda birçok çağlayan ve çavlanlar vardır. Savruk suyu çavlanının yüksekliği 45 myi bulur. Ceyhan dağlık yerlerde derinde aktığından sulama işinde pek az faydalanılır. Sulamada Ceyhanın kolları çok daha elverişlidir. Bu sularla tarlalar sulanır, değirmenler işler, yolları boyunca pirinç ve başka ürünler yetiştirilir. Ormanlık bölgelerden geçtiği için kereste taşımacılığında kullanılır.
Ceyhan Ovası olarak bilinen nehrin meydana getirdiği delta, su kuşlarının kış boyunca barındıkları yerlerdir. Bazı seneler burada barınan kuşların sayısı birkaç milyonu bulur. Ayrıca kumsal sahil, deniz kaplumbağalarının yumurta bırakma yeridir. Ne yazık ki bazı yıllar sularının taşması tarım ürünlerine büyük hasarlar verdirmektedir.