Aşık Çelebi Hayatı

Türk şair ve bilginlerinden. Asıl adı Mehmeddir. Soyu Peygamber efendimize kadar ulaşır. Büyük babası Seyyid Muhammed Natta, Emir Buhari ile birlikte Bursaya gelmiş ve burada yerleşmiştir. Sultan Bayezid kızını.

Emir Buhariye verirken, veziri Halil Paşa da kızını Seyyid Nattaya vermiş, Ebu ishak medrese ve zaviyesini onun için yaptırmıştır. Aşık Çelebinin babası Seyyid Ali, babası gibi müderrislik yapmamış, tahsilini tamamlayarak, kadılıklarda bulunmuştur. Aşık Çelebi 1519 H.926 yılında Prizende doğdu. Tahsilini devrin önde gelen ilim adamlarından Süruri, Taşköprüzade,

Arabzade Abdülbaki Efendi, Ebüssüud, Emir Gisu ve Muhyiddin Fenarinin yanında tamamladıktan sonra, kadılık yolunu tutup Silivri, Priştine, Süfrice ve Narda kadılıklarında bulunmuş, sonra hakkında yapılan şikayet üzerine Alaiye kadılığına gönderilmiştir

Dedesi Müeyyedzade vasıtasıyla devrin tanınmışşairleriyle dostluklar kurmuş, bunun sonunda yazdığı Meşair-üş-Şuara adlı eserini 1568 yılında Sultan ikinci Selim Hana takdim etmiştir. Ayrıca Taşköprizadenin Şakaik adlı eserine yaptığı

zeylini, ilavesini sadrazam Sokullu Mehmed Paşaya sunmuştur. Kendisine mükafat olarak, Üsküp kadılığı verilmiş ve 1571 H.979da vefat edinceye kadar bu vazifede kalmıştır.

Kuvvetli bir medrese tahsili gören Aşık Çelebi, birçok kıymetli edebi, tarihi ve dini eserler vermiştir. Yukarıda ismi geçen eserlerinden başka, Bursanın güzelliğini anlatan Şehrengiz-i Bursa şiirlerini topladığı

Divan, Zigetvarname, Terceme-i Ravdat-üş-Şüheda, Terceme-i Ravd-ül-Ahyar, Ehadis-i Erbain Kırk hadise dairdir. imam-ı Gazalinin Nesayıh-ı Müluk adlı eserin tercümesi yanında, birçok tercüme ve telifi vardır. Fakat daha çok Meşair-üş-Şuara adlı eseri ile tanınmıştır. Bu eseri yazarken, gezip dolaşarak devrin şairleri ile temas kurduğu gibi, kendinden önce yazılan tezkireleri görmeyi de ihmal etmemiştir

Anadalu Türkçesi ile yazılan dördüncü tezkiredir. Bu eserini Çernova kadısıyken 1568 yılında ebced usulüne göre tertip etmiştir. Eser sadece bir şairler tezkiresi değil, aynı zamanda devrin sosyal hayatını canlı bir üslupla dile getiren bir kaynaktır